ในมุมมองของชาวเขา สมเด็จย่าคือผู้เสด็จฯ มาจากฟากฟ้าเพื่อปัดเป่าความลำบากและความเดือดร้อนที่พวกเขาเผชิญ เนื่องจากทุกครั้งพระองค์จะเสด็จฯ มาหาด้วยเฮลิคอปเตอร์ ซึ่งสำหรับชาวเขา ฟ้าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มีความสำคัญต่อการดำรงชีวิต ชาวไทยภูเขาจึงพร้อมใจกันขานพระนามของพระองค์ว่า 'แม่ฟ้าหลวง'

เรื่องเล่าจากอดีตซึ่งเป็นที่รู้กันคือ พื้นที่ดอยตุง อำเภอแม่ฟ้าหลวงในปัจจุบัน เคยเป็นพื้นที่สีแดง เป็นเขตอันตรายที่แม้แต่ภาครัฐยังเข้าไม่ถึง ไม่มีถนน ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ นอกจากไม่มีสาธารณูปโภคพื้นฐาน ยังเป็นพื้นที่ชายแดนซึ่งเต็มไปด้วยกองกำลัง ชาวบ้านในพื้นที่ซึ่งเป็นคนชนเผ่า ไม่มีความรู้ด้านการเกษตร พวกเขาตัดเผาป่าเอาพื้นที่ทำกิน สมเด็จย่าเชื่อว่าชาวเขาดอยไม่อยากเลือกเส้นทางชีวิตที่ต้องทำลายป่าไปเรื่อยๆ เช่นนี้ สิ่งที่เล่นงานชีวิตพวกเขาอยู่คือวงจร 'เจ็บ จน ไม่รู้'

ภารกิจสำคัญของโครงการพัฒนาดอยตุงฯ คือ สร้างอาชีพทางเลือกให้คนในพื้นที่ทั้งชาวเขาและคนพื้นราบมีรายได้หล่อเลี้ยงตัวเองอย่างยั่งยืน แต่งานแบบไหนกันที่จะเหมาะกับคนที่นี่

กิจการท่องเที่ยวคือหนึ่งในหน่วยธุรกิจของดอยตุง นอกจากเป็นช่องทางรายได้ การสร้างสวนสวยๆ ให้ผู้คนมาเยี่ยมเยือนยังมีเหตุผลอื่นแฝงอยู่ ในขณะที่สวนแม่ฟ้าหลวงเกิดขึ้นตามพระราชประสงค์ของสมเด็จย่าที่ทรงอยากให้คนไทยมีโอกาสชื่นชมดอกไม้เมืองหนาวโดยไม่ต้องบินไปไกลถึงต่างประเทศ สวนรุกขชาติแม่ฟ้าหลวง ดอยช้างมูบ ยอดดอยที่สูงที่สุดของเทือกเขานางนอน สวนแสนสวยอีกแห่งที่ใครหลายคนไม่เคยรู้จัก ก็ดึงดูดนักท่องเที่ยวให้แวะเวียนเข้ามา ทำให้บริเวณนั้นกลายเป็น 'พื้นที่สว่าง' ช่วยขจัดความน่ากลัวจากยาเสพติดและอาวุธให้ห่างไกล